دختری با مادرش در رختخواب
درددل می کرد با چشمی پر آب
گفت:مادر حالم اصلا خوب نیست
زندگی از بهر من مطلوب نیست
گو چه خاکی را بریزم بر سرم؟
روی دستت باد کردم مادرم!
سن من از بیست وشش افزون شد
دل میان سینه غرق خون شد
هیچ کس مجنون این لیلا نشد
شوهری از بهر من پیدا نشد
غم میان سینه شد انباشته
بوی ترشی خانه را برداشته!
مادرش چون حرف دختش را شنفت
خنده بر لب آمدش آهسته گفت:
دخترم بخت تو هم وا می شود
غنچه ی عشقت شکوفا می شود
غصه ها را از وجودت دور کن
این همه شوهر یکی را تور کن!
گفت دختر مادر محبوب من!
ای رفیق مهربان و خوب من!
گفته ام با دوستانم بارها
من بدم می آید از این کارها
در خیابان یا میان کوچه ها
سر به زیر و با وقارم هر کجا
کی نگاهی می کنم بر یک پسر
مغز یابو خورده ام یا مغز خر!؟
غیر از آن روزی که گشتم همسفر
با سعیدویاسر وایضا صفر
با سه تاشان رفته بودم سینما
بگذریم از مابقی ماجرا!
یک سری هم صحبت صادق شدم
او خرم کرد آخرش عاشق شدم
یک دو ماهی یار من بود و پرید
قلب من از عشق او خیری ندید
مصطفای حاج علی اصغر شله
یک زمانی عاشق من شد،بله
بعد جعفر یار من عباس بود
البته وسواسی وحساس بود
بعد ازآن وسواسی پر ادعا
شد رفیقم خان داداش المیرا
بعد او هم عاشق مانی شدم
بعد مانی عاشق هانی شدم
بعدهانی عاشق نادر شدم
بعد نادر عاشق ناصر شدم
مادرش آمد میان حرف او
گفت: ساکت شو دگر ای فتنه جو!
گرچه من هم در زمان دختری
روز و شب بودم به فکر شوهری
لیک جز آن که تو را باشد پدر
دل نمی دادم به هرکس اینقدر
خاک عالم بر سرت ،خیلی بدی
واقعا که پوز مادر را زدی
خواهرم در کوچه ارایش مکن / از جوانان سلب اسایش مکن
گیسوان از روسری بیرون مریز /بر مسیر دیدگان افسون مریز
خواهرم این لباس تنگ چیست / پوشش چسبان رنگارنگ چیست
خواهرم اینقدر تنازی مکن / با امور شهر لجبازی مکن
در امور خویش سر گردان مشو / لایق چشمان نامردان مشو
پاچه ات کوتاه و برمودایی است / خشتکت چسبیده به یه جایی است
خواهرم ای خط چشم ایرانی است / امتدادش یک کمی طولانی است
خواهرم رنگ برنزی رنگ توست / این دو چشمانم یکی دو ساعت منگ توست
چاک مانتو تا لب…..چرا / بردن دل از داداش و من چرا
خواهرم من دیده ام چت میکنی / توی چت جلب توجه میکنی
چند گام مؤثر برای اذیت و آزار دیگران توسط وبلاگ
مواد لازم:
- خودتان (یک عدد)
- کامپیوتر
- اشتراک اینترنت رایگان یا کم‌هزینه
- یک عدد وبلاگ و چند ای‌میل
- وقت و بیکاری به مقدار فراوان
- فرهنگ پایین استفاده از رسانه به میزان کافی
ابتدا یک وبلاگ بسازید. چون شما فقط قصد مردم‌آزاری دارید پس یک ریال خرج نکنید و فقط از فضای رایگان استفاده کنید. هر طور شده تبلیغ بالای آن را بردارید. به شما تبریک می‌گوییم. شما اکنون یک رسانه در اختیار دارید که می‌توانید توسط آن مردم‌آزاری کنید و کار رسانه نیز فقط همین است.
حال می‌پردازیم به روش‌های آزار دیگران:
پاچه‌گیر خوبی باشید. اگر روحیه‌ی پاچه‌گیری نداشته باشید نمی‌توانید به آزار دیگران بپردازید. اول لیستی از وبلاگ‌های پرمخاطب تهیه کنید و شروع کنید به حمله کردن و فحش دادن به آنها. می‌توانید به صورت مجازی آنها را هم گاز بگیرید و احیاناً مشت و لقدی نثارشان کنید و به صورتشان پنجول بکشید. این‌طور جلب توجه می‌کنید و همه می‌فهمند چقدر مهم هستید و یک‌شبه ره چند ساله را خواهید پیمود.
در این موارد به هیچ عنوان از اسم واقعی خودتان استفاده نکنید چون شما خیلی مهم هستید و تمام دستگاه‌های امنیتی جهان دنبال شما هستند.
تمام وبلاگ‌نویسان دشمن شما هستند حتی اگر خلاف آن ثابت شود. این را یک اصل بدانید. بنابر این وبلاگ برای دوستی و ارتباط نیست بلکه برای ایجاد دشمنی و دیگرآزاری به کار می‌رود.
به هر که و هر چه دلتان خواست در وبلاگتان فحش بدهید. آزادی بیان یعنی همین.
تمام آن‌چه را در کوچه و خیابان آموخته‌اید مخصوصاً فحش‌های جنسی را در وبلاگ خود استعمال کنید. وبلاگ را برای همین کارها ساخته‌اند.
از کامنت‌های دیگران غافل نشوید. هیچ وقت یک حرف مثبت در کامنت دیگران ننویسید و تا می‌توانید چاک دهن را باز کرده و هر چه خواستید در کامنت دیگران بنویسید. مهم نیست که مطلب را خوانده باشید یا نه. استفاده و نام بردن از اعضا و جوارح جنسی خیلی برای روحیه‌تان مفید است. چون اعضای جنسی‌تان را برای این کارها ساخته‌اند و کامنت هم برای همین چیزهاست نه نظر دادن.
آبکش‌صفت و سخن‌چین باشید. لیست خوب و بد بسازید. از آنها که بدتان می‌آید لیستی با عنوان وبلاگ‌های خائن و خودفروش بسازید و هر کس که چیزتان را مالید با عنوان دوستان و مبارزین و قهرمانان ملت نام ببرید. مهم نیست که صاحب وبلاگ‌ها را نشناسید مهم این است که شما فقط قصد مردم‌آزاری دارید و وظیفه‌ی وبلاگ همین است.
برای دیگران ویروس بفرستید بلکه چیزی سر کامپیوترشان درآید و عقده‌ی حسد شما کمی آرام بگیرد.
چند وبلاگ دیگر با اسامی مستعار دیگر بسازید و در آنها به وبلاگ اصلی‌تان لینک بدهید و تا می‌توانید با آن اسم‌ها از خودتان تعریف و تمجید کنید.
تا می‌توانید در وبلاگتان به اقوام و مردمان مختلف بد و بیراه بگویید. مهم نیست چون شما با اسم مستعار می‌نویسید کسی به هویت پشت‌کوهی خودتان پی نخواهد برد.
در وبلاگ دیگران به نام کسان دیگر کامنت بگذارید و در وبلاگ کسان دیگر به نام دیگران. بعد که خوب دعوایشان شد، وسط بپرید و با کدخدامنشی آنها را نصیحت کنید که اینقدر بد نباشند و مثل شما باشند.
لینک دیگران را بگذارید و هر وقت عشق‌تان کشید آن را بردارید ولی اگر دیگران لینک شما را برداشتند تا می‌توانید به آنها بد و بیراه بگویید.
انواع و اقسام منوهای پاپ‌آپ جهنده و خزنده و پرنده را در ورود و خروج وبلاگتان به کار ببرید و در متن آنها هم از درپیتیسم غافل نشوید.
به هیچ اصول انسانی و اخلاق ارتباطی و هیچ نوع شرفی پایبند نباشید. سعی کنید تمام آن‌چه در خانواده‌تان آموخته‌اید و تمام فرهنگ‌تان را به این روش‌ها نمایش بگذارید.
هیچ وقت به این فکر نکنید که پشت هر وبلاگ یک انسان است و شاید با آزارهای شما ضرر مالی و جسمی و روحی ببیند اصلاً این‌طور نیست و بی‌خیال وجدان بشوید. وبلاگ و این حرف‌ها؟